واژۀ «پاتوق» واژه‌ای است که بیشتر در زبان عامیانه استفاده می شود. در
لغت نامۀ دهخدا آورده شده که کلمۀ پاتوق از زبان ترکی گرفته شده است. یعنی
تقریباً از ریشۀ باداخ یا باداق گرفته شده به معنای محل تجمع. به طور کلی
معنایی که برای واژۀ پاتوق در بین مردم تعریف می‌شود چنین است: جایی که کسی
معمولاً ساعت‌های بیکاری خود را در آن می‌گذراند.
اما آنچه برای واژۀ «پاتوق» در فرهنگ های لغت بیان شده: [patoq]
ــ جایی که کسی معمولاً ساعت‌های بیکاری خود را در آن می‌گذراند.
ــ [قدیمی] جایی که پرچم را نصب کنند و گروهی دور آن جمع شوند؛ پای عَلَم.
ــ در گویش و لهجۀ دزفولی / [پاتُوق] پاتق، محل استقرار موقت
ــ پاتوغ، کانون، لنگر، مجمع، محفل، مرکز، میعادگاه، وعدهگاه
ــ پاتوق به انگیسی / den, haunt, nest, port of call, rendezvous, tryst
ــ پاتوق به عربی / محطة، مزار، ملتقی و به سردسته و کسی که پاتوق را اداره می‌کند، «پاتوق دار» می‌گویند.
پاتوق به جای دنج و راحتی می‌گویند که فردی با دوستان صمیمی‌اش اوقات می‌گذراند.
معنای لفظی: (اسم)
1 - پای علم جایی که رایت و درفش را نصب کنند.
2 - محل گرد آمدن.
3 - محل اجتماع لوطیان در بعضی شهرهای ایران.
برای خواندن اامه مطلب روی لینک زیر کلیک نمایید.
کلمات کلیدی:برند-برندسازی-آموزش برند-آموزش برندسازی-مشاوره برند